Rozen die in oktober zijn geplant, vormen dit jaar nieuwe wortels - voordat de grond doorvriest. Daardoor lopen ze het volgende voorjaar krachtiger uit dan rozen die dan pas worden geplant, gaan ze met meer vitaliteit het nieuwe tuinseizoen in en bloeien ze ongeveer tien dagen eerder.

De meeste rozen geven de voorkeur aan een zonnige, luchtige standplaats; sommige (bijvoorbeeld veel ramblerrozen) groeien ook goed in halfschaduw. Te warme plaatsen op of voor muren op het zuiden of sterk reflecterende paden moeten worden vermeden, omdat de planten hier stress ondervinden en vatbaarder zijn voor aanvallen van ziekten en plagen. Rozen groeien in bijna alle tuingronden die niet te zuur zijn. Zeer zware bodems (kleiachtige, lemige) kunnen worden verbeterd met grof zand of humus, zandige bodems met humus of steenmeel. Rozen zijn diepwortelende planten en hebben een diepe grond nodig met een goede waterdoorlaatbaarheid.

U hebt nodig:

1. planten: rozen (houd bij de keuze rekening met de eisen van de standplaats, de groeiwijze en de grootte wanneer ze volgroeid zijn), en eventueel vaste planten voor bij de rozen.
2. Gereedschap: scherpe bypass-schaar met korte bladen ("rozenschaar"), spade of spadeschep, spitvork als de grond vrij zwaar en stenig is.
3. Accessoires: grote emmer of soortgelijke bak om de planten in te dompelen, gieter, doornbestendige werkhandschoenen, rozengrond indien nodig, steunpaal en bindmateriaal bij het planten van stamrozen.

• Geef de rozen voor het planten enkele uren volledig onder water Eén tot twee uur is voldoende; laat de planten niet langer dan een dag in het water staan, anders krijgen de wortels te weinig zuurstof.
• Snij zowel de wortels als de bovengrondse scheuten een beetje terug. Gebruik hiervoor een scherpe schaar die geen blauwe plekken of slordige snijwonden veroorzaakt. Snijd de wortels tot ongeveer een handbreedte onder de worteltak (ongeveer 25 cm) en verwijder ook netjes alle gebroken of beschadigde worteldelen. Kort de bovengrondse scheuten slechts een klein beetje in (met ongeveer een kwart van hun lengte tot ongeveer 30 cm. Goede kwekerijen doen dit zogenaamde plantensnoeien zelf vóór de verkoop, zodat de klant een plantklare roos krijgt.
• Maak de grond van de plantplaats ten minste twee spades diep los om het voor de roos gemakkelijker te maken erin te groeien. Maak een voldoende groot plantgat (ca. 30 x 30 cm) en leg daarbij de bovenste, humusrijke laag grond opzij - deze wordt later aan de bovenkant weer opgevuld. Als de grond nogal zwaar is, scheur dan de bodem van het plantgat extra open om de waterafvoer te verbeteren.

• Zet de roos rechtop in het plantgat, vul op met aarde en stamp lichtjes aan. Bij een vol geplante roos moet het oculatiepunt ongeveer 5 cm onder het grondoppervlak liggen.
• Water de plantplaats grondig. Hierdoor sluiten de holtes in de nog zeer losse grond zich en hebben de plantenwortels aan alle kanten contact met de omringende grond. Trek de roos weer een beetje omhoog als ze tijdens het water geven wegzakt; ze mag na alle plantwerkzaamheden niet lager staan dan hierboven is aangegeven.
• Bedek de plant met aarde tot een hoogte van ongeveer 15 cm om het oculatiepunt tegen vorst te beschermen. Als de grond zwaar en leemachtig is, kunt u het beste compost gebruiken. Gebruik geen turf; dit is te zuur en droogt sterk uit wanneer er geen regen valt - en mag in het algemeen alleen in de tuin worden gebruikt voor moerasplanten.
• Bij het planten geen mest of kunstmest toevoegen, anders is er onvoldoende (vezel)wortelvorming. Een schaarse toevoer van voedingsstoffen in de groeifase moet de roos ertoe aanzetten diepe wortels te vormen op zoek naar voedingsstoffen. (Vanaf het tweede jaar krijgen rozen in februari of maart een goede organische bemesting).
• Bij het planten van stamrozen moet bovendien een steunpaal - die tot in de kroon reikt - in het plantgat worden geslagen. Zet de stam van de roos daaraan vast met een achtvormige lus. Dit voorkomt dat de plant tegen de staak schuurt.

Aangezien rozen zeer zwak zijn in concurrentie en gemakkelijk verdrongen of zelfs verdrongen kunnen worden door sterk groeiende naburige planten, moeten voldoende plantafstanden worden aangehouden.

• Afhankelijk van de groeikracht en de vorm van de afzonderlijke rassen hebben kleinere perkrozen een tussenruimte van 40 tot 50 cm nodig, (moderne) heester- en klimrozen tussen 1 en 1,5 m.
• Voor historische rozen is de tussenafstand 1,2 m (voor een rozenhaag) tot 2 m. Om indrukwekkende voorbeeldstruiken te krijgen, kunnen ook twee tot drie planten bij elkaar worden geplant op een afstand van 60 cm.
• Twee planten van klimrozen kunnen ook samen geplant worden op een afstand van 80 cm.
• Ramblerrozen moeten minstens 2 m uit elkaar geplant worden, afhankelijk van hun groeikracht en de grootte van de oppervlakte. Als de ramblerroos tot een boom moet uitgroeien, is één plant per boom ruim voldoende.