Kikkererwt, gronstelkruid of paardebloemen zijn niet alleen ongewenst omdat zij het aanzien van een landschappelijk perk verstoren. Integendeel, het wilde onkruid berooft de groenteplanten, vaste planten of bloemen van water, voedingsstoffen en licht, zodat hun groei wordt belemmerd of zelfs volledig onderdrukt.

Nodig:

1. Gereedschap: hark, (pendel)schoffel of platte snijder, voegenkrabber met korte en lange steel, mes, speciaal gereedschap voor het verwijderen van onkruid (onkruidverdelger, paardenbloemsnoeier, wortelsnoeier, thermische onkruidverdelger), bezem met grove, harde borstelharen, schop.
2. Accessoires: opvangbakken, karretje voor het vervoer van het mulchmateriaal, stevige folie of vliesdoek voor het afdekken van de bodem.

• Laat onkruid niet bloeien. Om te voorkomen dat de planten zich verder verspreiden, is het belangrijk de bloemhoofdjes vroegtijdig te verwijderen en zo zaadvorming te voorkomen. Zelfs als er op dit moment geen tijd is om te wieden, moet dit werk worden gedaan.
• Verwijder onkruid met een tamelijk ondiep wortelstelsel (bijvoorbeeld kikkererwt, franciscus of fonteinkruid) door regelmatig te wieden. Dit is bijzonder gemakkelijk na regen, wanneer de grond zacht is geworden en veel planten zonder gereedschap kunnen worden uitgetrokken. Als de grond droog is, is het beter om met een hark, (pendel)schoffel of platte frees te werken om de grond los te maken en het onkruid te verwijderen. Bij zonnig weer kan men het (uitgetrokken) -onkruid ook gewoon op het grondoppervlak laten liggen, aangezien het dan binnen korte tijd uitdroogt. Door ontbinding worden zij vervolgens als organisch materiaal in de bodem teruggebracht.
• Onkruid met diepe (pen)wortels (bijvoorbeeld paardenbloem, distel of zaaidistel) bestrijden met een wortelprikker. Steek het gereedschap dicht bij de plant en schud de grond los om hem los te maken totdat hij gemakkelijk samen met de volledige wortel uit de grond kan worden getrokken. De wortel mag niet worden afgescheurd, anders groeit er snel een nieuwe plant uit, die meestal steviger in de grond verankerd is dan de vorige.
• Kookwater is een oud huismiddeltje om onkruid te bestrijden: giet het over de planten, laat het drogen en verwijder de resten. Schroeien vernietigt het weefsel van de plant. In tegenstelling tot andere huismiddeltjes, zoals het strooien van zout of azijn, is deze methode ecologisch volkomen onschadelijk - zij het kostbaar.
• Schoon paden en terrassen regelmatig met een straatbezem (met harde borstelharen) om te voorkomen dat er onkruid in de voegen en kieren tussen de platen groeit. Als er zich toch ongewenste planten hebben gevestigd, verwijder ze dan met een voegenkrabber of mes. In het geval van plaatmateriaal dat beschadigd zou kunnen worden door het gebruik van stalen messen, kan het eventueel behandeld worden met een thermische onkruidverwijderaar.

• Als alternatief voor schoonmaken kunnen bredere voegen worden "bezet" met geschikte, loopvlakbestendige en zeer sierlijke (!) kussenplanten, zodat onkruid daar geen voet aan de grond kan krijgen. Bijvoorbeeld zandtijm (Thymus serphyllum), rondbladige klokjesbloem (Campanula rotundifolia) of roomse kamille (Chamaemelum nobile) zijn geschikt.
• Zet een speciaal onkruidvlies of een (bij voorkeur donkere) folie op zwaarder onkruid gewied areaal voordat u nieuwe bedden aanplant. Hierdoor wordt de lichttoevoer grotendeels afgesneden en de groei van ongewenste planten sterk geremd.
• Zorg op beteelde oppervlakten voor een permanente mulchlaag van gemaaid gras, stro, houtsnippers of schorssnippers**, die de groei van onkruid tegengaat. Houd er rekening mee dat door de afbraak van sommige materialen voedingsstoffen (vooral stikstof) aan de bodem worden onttrokken, en houd daar rekening mee bij de bemesting. Gedetailleerde informatie hierover is te vinden in het onderwerp "Mulchen van open bedden".
• Plant zogenaamde bodembedekkers op lastig bereikbare, moeilijk te gebruiken plaatsen in de tuin, zoals hellingen en taluds, de randen van het gazon of de schaduwrijke plekken onder houtgewassen. Met meestal geringe groei bedekken deze planten snel grotere oppervlakten en vormen uiteindelijk een dicht tapijt dat andere planten geen kans geeft zich te vestigen. Zo zijn vele soorten kraanvogel (geranium), maagdenpalm (vinca), klimop (epimedium) of goudaardbei (wild steenkruid) zeer geschikt; de wintergroene soorten en variëteiten verdienen de voorkeur.