In de herfst gevallen bladeren zijn een natuurlijke winterbescherming voor planten en bodem, omdat zij door ontbinding een beschermende, verwarmende en bovendien voedende laag vormen. Daarom moet het tussen vaste planten en struiken worden gelaten, maar uit gazons of trottoirs worden verwijderd en gecomposteerd.

Nodig:

1. Gereedschap: Bladbezem (waaierbezem), eventueel vork voor het opstapelen van stapels bladeren en compost, eventueel grasmaaier (rotondemaaier), tuinschaar voor het versnipperen van andere compostmaterialen.
2. Accessoires: bladcomposteerbak, andere compostcontainers, afvalzakken voor zieke bladeren, verzamelcontainers, nauwsluitende werkhandschoenen.
3. Compostadditieven: Algenkalk, steenmeel, hoornmeel, hoornkrullen, zo nodig compostversneller, ander compostmateriaal voor de aanmaak van gemengde compost (groen maaisel, oogstresten, gazonmaaisel, versnipperde twijgen of keukenafval).

• Laat afgevallen bladeren niet te lang op het gazon liggen, maar verwijder ze regelmatig. Onder de bladeren zouden de grassen geel worden door gebrek aan licht en rotten door gebrek aan zuurstof. Het beste is om de bladeren onder bomen en struiken te trekken en ze daar uit te strooien als een beschermende mulchlaag of ze op de compost te leggen.
• Verwijder regelmatig bladeren van veelgebruikte paden op uw eigen terrein en, indien nodig, van aangrenzende trottoirs. Houd dakgoten vrij van bladeren, zodat het regenwater vrij kan weglopen.
• Laat afgevallen blad tussen vaste planten en heesters liggen en verwijder het bij vaste planten alleen voordat er in het voorjaar nieuwe scheuten verschijnen. Met uitzondering van wintergroene vaste planten; verwijder te dikke bladerlagen van deze.
• Verzamel ziek loof (bijvoorbeeld onder fruitbomen of kastanjebladeren die zijn aangetast door mineervliegen) in zakken en verwijder uit de tuin.
• In een rustig hoekje van de tuin hoop je een hoopje bladeren (gemengd met wat snoeihout), dat kan dienen als winterverblijf voor egels en verschillende nuttige insecten.
• Bij het composteren moet u letten op de verschillende verrottingstijden: De bladeren van fruitbomen, sierheesters, linde, es, esdoorn, berk of hazelnoot produceren binnen een jaar fijne bladhumus, terwijl de bladeren van walnoot, eik, kastanje, beuk of esdoorn aanzienlijk langer nodig hebben, omdat looistoffen, waslagen of hoge zuurgehalten het rotten belemmeren.

• Versnipper kleine hoeveelheden moeilijk afbreekbare bladeren met behulp van een grasmaaier (rondmaaier met opvangkorf) Micro-organismen hebben dan een groter oppervlak om aan te vallen voor afbraak en de bladeren breken sneller af. Voeg ook alleen kleinere hoeveelheden toe aan de compost.
• Het is beter extreem stevige bladeren, zoals die van platanen, niet in de compost te doen, maar ze op grote percelen apart in een hoek te verzamelen en ze af te dekken met snoeihout of ze in zakken te doen en ze te laten afvoeren.
• Anders altijd bladeren op de compost leggen, afgewisseld met ander materiaal (oogstresten, verwelkte zomerbloemen, grasmaaisel, versnipperde twijgen, keukenafval) om het rottingsproces te bevorderen. Tussen de lagen strooit u wat algenkalk, steenmeel of hoornkrullen en grove compost.
• Bedek de afgewerkte composthoop met gras, stro of bladeren. De compost moet los en vochtig zijn.
• Stapel speciale bladcompost als volgt op: Meng bladverliezende bladeren, bij voorkeur van verschillende boomsoorten. Groen materiaal (bijvoorbeeld versnipperde brandnetels) kan er ook door gemengd worden. Opstapelen in lagen van ongeveer 30 cm, compost of steenmeel en een dierlijke mest (mest, hoornmeel) ertussen mengen, eventueel ook een compostversneller. In het voorjaar de sterk ingezakte stapel verplanten. Na enkele maanden (afhankelijk van het weer) zal zich een zeer goede, donkere bodem hebben ontwikkeld; half verrotte bladeren zijn een uitstekend materiaal voor mulch.