De meeste mensen geven nog steeds de voorkeur aan relaxen op houten tuinstoelen. Het materiaal overtuigt enerzijds door zijn natuurlijkheid en zijn mooie en aangename structuur, en anderzijds door de milieuvriendelijke productie in het eigen bos en de uitstekende materiaalkwaliteit. Als natuurlijk geteelde grondstof reageert het echter op schommelingen in temperatuur en vochtigheid. Hout "werkt", het zwelt en krimpt, en daarom is het, afhankelijk van de houtsoort, niet voor honderd procent dimensionaal stabiel. Voor gebruik buitenshuis is het dus de moeite waard de verschillende houtsoorten nader te bekijken. Als u de voorkeur geeft aan een ander materiaal, bijvoorbeeld metaal of rotan, vindt u meer informatie in de rubriek tuinmeubelen.

Van oudsher wordt het hout van de zilverspar (lat. Abies) gebruikt voor de scheepsbouw en de waterbouw, omdat het slechts in geringe mate zwelt of krimpt wanneer het aan vocht wordt blootgesteld. Als zeer robuust en weerbestendig hout heeft het in het verleden ook zijn waarde bewezen voor de bekleding van buitengevels aan weerszijden en dakschindels op boerderijen, maar het mag niet permanent op een vochtige ondergrond worden achtergelaten wanneer het als onbehandeld tuinmeubilair wordt gebruikt. Als u ze afdekt als het regent en ze 's winters opbergt, beschermt u het materiaal op de beste manier en geniet u lang van uw tuinmeubelen. Dankzij zijn matte witte kleur heeft zilverspar een tijdloze esthetiek. Het wordt minder donker dan andere houtsoorten en is absoluut harsvrij - een bijzonderheid die bijzonder nuttig is voor onbehandelde zitmeubelen, omdat er geen risico is dat uw kleren per ongeluk vuil worden. Door zijn uitstekend impregneervermogen kan het gemakkelijk worden behandeld met onderhoudsolie, was of andere ecologische afwerkingsproducten, bijvoorbeeld om de ontwikkeling van de zilvergrijze patina te voorkomen die gewoonlijk optreedt bij houtsoorten voor buitengebruik na verloop van tijd.

Lariksen (lat. Larix) behoren tot de dennenfamilie en worden al lang gebruikt als bouw- en meubeltimmerhout. Het hout is dichter en harder dan dat van andere naaldbomen en heeft een lichtbruine tot roodgele kleur met een duidelijk herkenbare nerf. Het is voorbestemd voor gebruik buitenshuis omdat lariksen hun eigen bescherming tegen rot, ongedierte en verwering in hun genen dragen - hun hout heeft van nature zo'n hoog harsgehalte dat bijna geen enkele belasting het kan beschadigen. Deze natuurlijke impregnering heeft echter ook een keerzijde: bij hoge temperaturen kan ongelakt larikshout harsdeeltjes afscheiden, vandaar dat het raadzaam is zitmeubelen te bekleden met kussentjes ter bescherming van kleding. Zoals alle houtsoorten heeft onbehandeld larikshout de neiging een zilvergrijze patina te vormen wanneer het onbehandeld buiten wordt gebruikt. Maar zelfs dit vormvaste hout kan met een onderhoudsolie tegen verkleuring worden beschermd.

Het geelachtige tot roodachtige hout van de den (lat. Pinus) wordt eigenlijk niet als bijzonder weerbestendig beschouwd. Als het echter met azijnzuur wordt gemodificeerd en duurzaam wordt gemaakt, zoals het geval is met Accoya® hout, is zijn geschiktheid voor gebruik buitenshuis recordhoog. Accoya® grenen is het meest duurzame hout dat tot nu toe is ontwikkeld. Zonder direct contact met water of aarde bedraagt de gegarandeerde levensduur maar liefst 50 jaar; met deze twee kleine handicaps wordt nog 25 jaar beloofd. Acetylatie leidt tot een sterk verbeterde hardheid, minder scheurvorming en een bijzonder glad oppervlak - eigenschappen die het hout nog aantrekkelijker maken voor gebruik als tuinmeubel. In tegenstelling tot drukimpregnering is zuurimpregnering van het hout een biocidevrije chemische ingreep die de eigenschappen van het hout op moleculair niveau verandert en zo het natuurlijke afbraakproces van het hout verhindert. Omdat het proces snelgroeiend hout weerbestendig, ongediertebestendig en geschikt voor gebruik buitenshuis kan maken, wordt het beschouwd als zeer hulpbron- en milieuvriendelijk. Het azijnzuur dat voor de impregnering wordt gebruikt, kan ook worden hergebruikt en het behandelde hout blijft 100 procent recycleerbaar. Het behoeft geen verdere behandeling voor gebruik buitenshuis, maar als u het wilt kleuren, is het de moeite waard te weten dat, volgens tests, verven en coatings ook tot drie keer zo lang meegaan als andere houtsoorten.

Het hout is hard en soepel tegelijk, uiterst duurzaam en zo bestand tegen rot, ongedierte en weersinvloeden dat het zelfs het robuuste eiken moeiteloos overtreft. Het hout, dat bij het kappen nog geelachtig-olijf is, wordt onder invloed van het licht donkerder tot het een goudbruine tot middenbruine tint heeft. Net als teak hoeft het niet speciaal te worden geïmpregneerd en blijft het desondanks lang stabiel, ook buiten. Het typische vergrijzen van het hout kan in dit geval ook worden tegengegaan met een oliebehandeling.

Toen de Zweedse natuuronderzoeker Carl von Linné, de ontwerper van de tweedelige namenlijst in de moderne botanische en zoölogische taxonomie, het geslacht Robinia voor het eerst een naam gaf, deed hij dat ter ere van de Fransman Jean Robin. De hofhovenier van drie Franse koningen en directeur van de Jardin des Plantes in Parijs zou degene zijn geweest die de boomsoort, die oorspronkelijk uit Noord-Amerika afkomstig is, aan het begin van de 17e eeuw naar Frankrijk heeft gebracht - een verdienste die tegenwoordig vaak aan zijn zoon Vespasien wordt toegeschreven. Hoe het ook zij, de loofboom verspreidde zich snel over Europa vanuit Frankrijk, waar de eerste Robinia, geplant in 1601, nog steeds te vinden is in Parijs op het René-Viviani-Montebelloplein.

Er wordt gezegd dat een eik 30 menselijke generaties kan meegaan. En de ontwikkelingsleeftijd van dit bomengeslacht, dat ongeveer 400 soorten telt, is bijna bijbels - het grote aantal insecten dat zich in eikenbomen specialiseert en fossiele vondsten bewijzen dat eiken (lat. Quercus) reeds in het Tertiair groeiden, ongeveer twaalf miljoen jaar geleden. Maar dit is niet de enige reden waarom de eik wordt beschouwd als een symbool van duurzaamheid en stabiliteit; zijn dichtkorrelige, robuuste hout heeft ook in belangrijke mate bijgedragen tot deze reputatie. In de regel wordt alleen het geelbeige tot donkerbruine kernhout voor verwerking gebruikt, dat een zeer sterke en gelijkmatige structuur heeft en dat, in tegenstelling tot het omringende spinthout, door zijn looizuurgehalte zo weerbestendig is dat het zonder problemen onbehandeld buiten kan worden gebruikt. Dit zorgt er echter ook voor dat metalen gemakkelijk kunnen roesten en het hout verkleuren. Daarom worden eiken meubelen van hoge kwaliteit meestal alleen afgewerkt met roestvrijstalen schroeven of houten pennen. Eikenhout krijgt mettertijd ook een lichtgrijze patina, maar veel langzamer dan andere houtsoorten. Ook hier kan een onderhoudsolie bescherming bieden en tevens de natuurlijke houtnerf accentueren.

Met iets meer dan 20 procent van het Duitse bosareaal is de beuk (lat. Fagus) de loofboom met het grootste belang voor bosbouw en houtindustrie in dit land. Het hout heeft meestal een bleekgele tot rozebruine kleur, maar wanneer een boom ouder wordt, verandert de kleur van het kernhout in een roodbruine tint. Men spreekt dan van de zogenaamde beuk met het rode hart. Beukenhout werkt harder dan andere houtsoorten en heeft de neiging krom te trekken. Met zijn bijzondere hardheid en homogene dichtheid kan het hout zeker concurreren met eikenhout. Onbehandeld is het echter niet erg weerbestendig, en daarom mag alleen vooraf gestoomd en geïmpregneerd hout buiten worden gebruikt. Op deze manier behandeld bewijst het zich echter ook in extreme weersomstandigheden.

Als regeneratieve grondstof wordt hout in principe vaak als milieuvriendelijk beschouwd. Toch wordt u niet automatisch een klimaatbeschermer als u voor houten tuinmeubelen kiest. Dit geldt met name voor tropische houtsoorten zoals teak, mahonie of bongossi, die vanwege hun robuustheid en weerbestendigheid nog steeds zeer populair zijn voor gebruik buitenshuis. In sommige landen wordt echter nog steeds 90 procent van het tropisch hout illegaal gekapt. De kappen die nodig zijn voor de houtkap en het vervoer leiden al snel tot massale milieuvernietiging in het gevoelige ecosysteem van het regenwoud, waardoor de natuurlijke opslagcapaciteit voor CO2 en de diversiteit van de daar levende flora en fauna in gevaar komen. En zelfs bij de aanplant van deze bossen zijn vaak grote hoeveelheden bestrijdingsmiddelen nodig om de monoculturen voldoende tegen plagen te kunnen beschermen.

Maar er zijn gecertificeerde houtsoorten.
Het meest aanbevolen kwaliteitskeurmerk voor houtsoorten op de markt is het FSC-keurmerk, het keurmerk van de Forest Stewardship Council (FSC). Deze in Bonn gevestigde non-profitorganisatie is een internationale vereniging van ongeveer 800 vertegenwoordigers van de hout- en bosbouwindustrie, milieuverenigingen en maatschappelijk actieve organisaties over de hele wereld, die zich ten doel hebben gesteld een ecologisch verantwoord, sociaal voordelig en economisch rendabel beheer van de bossen in de wereld te bevorderen. Tot dusver goed en het steunen waard. Niettemin:

• Het genummerde FSC-zegel geeft wel aan dat alle betrokkenen bij het productieproces FSC-gecertificeerd zijn. Het is echter niet mogelijk precieze conclusies te trekken over de producent en het land van oorsprong van het hout, zoals dat bijvoorbeeld wel het geval is bij kippeneieren.
• Hoewel er internationaal geldende FSC-normen zijn, stelt elk land zijn eigen normen vast, die sterk kunnen verschillen, bijvoorbeeld wat het gebruik van bestrijdingsmiddelen of kaalkap betreft, maar dit kan door kopers of klanten niet worden achterhaald op basis van de certificering.
• Er zijn herhaaldelijk aanwijzingen dat zelfs gecertificeerde bedrijven bossen kappen die de moeite waard zijn om te beschermen en de sociale normen ondermijnen, zodat zelfs lidorganisaties als Greenpeace nu kritiek hebben op de FSC.
• Certificaten worden toegekend voor afzonderlijke productlijnen en betekenen dus niet dat het producerende bedrijf in zijn geheel duurzaam en milieuvriendelijk handelt.
• Kleinere leveranciers worden vaak uitgesloten van het productieproces omdat zij niet FSC-gecertificeerd zijn, zelfs als zij hout gebruiken dat in Duitsland is gekapt en dat volgens onze milieuwetgeving al alleen volgens strenge richtlijnen mag worden gekapt.
  Gelukkig hoeft het helemaal niet het nu alomtegenwoordige tropische hout te zijn. Met weerbestendige houtsoorten als lariks, zilverspar, eik of robinia beschikken wij over zulke robuuste en ongevoelige inlandse alternatieven dat wij de verkoop van tropische houtsoorten met een gerust geweten achterwege kunnen laten, niet alleen om ethische redenen, maar vooral ook uit een oogpunt van kwaliteit.