Voor velen is het de eerste officiële handeling van de dag: naar de koffieautomaat gaan. Zelfs als het hoofd nog niet goed werkt, zijn de bewegingen perfect. Er wordt water ingeschonken, het filter wordt routinematig gevouwen, het koffiepoeder of de hoeveelheid bonen wordt afgemeten en de startknop wordt ingedrukt. En als even later het aroma van verse koffie door de keuken waait, worden de eerste geesten gewekt. Elke Duitser drinkt bijna een halve liter koffie per dag. Gemiddeld, natuurlijk. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien niet veel, aangezien het slechts twee grote bekers per persoon zijn. Als men echter bedenkt dat het waterverbruik per hoofd van de bevolking aanzienlijk lager ligt, wordt de schaal veel rechter.

Tegen deze achtergrond is de keuze van een koffiezetapparaat geenszins alleen een kwestie van prijs, technische of esthetische dimensies. Het feit dat de manier waarop koffie wordt bereid of gedronken vaak kan worden gezien als een uiting van persoonlijke levensstijl - en niet alleen sinds de "derde golf van koffie"-beweging - is in feite slechts één van de vele aspecten. Het eigenlijke criterium waaraan een goede koffiemachine moet worden afgemeten, is het volgende: Hoe smaakt de koffie die hij maakt (voor mij)? Uiteindelijk is het een kwestie van smaak. En als u de factoren kent die het type en de kwaliteit van de machine op het koffiearoma beïnvloeden, bent u goed geadviseerd bij de aankoop.

In een klassieke filterkoffiemachine wordt het water elektrisch verwarmd, stijgt het door de waterbellen in een inwendige buis met een eenrichtingsklep naar boven en druppelt het van daaruit - door de zwaartekracht gedreven - geleidelijk door het met koffiepoeder gevulde filter in de kan.

De kwalitatieve verschillen tussen de afzonderlijke modellen komen het duidelijkst tot uiting in de details:

• Hoe sneller de koffiemachine het water verwarmt, des te minder smaakbindende zuurstof gaat er verloren.
• De gewenste temperatuur van de machine is ook bepalend voor het aroma van de afgewerkte koffie. **Bij hogere temperaturen verdampen de aromatische stoffen te snel en wordt de koffie bitter; bij lagere waarden is zure koffie het resultaat.
• Daarnaast speelt de manier waarop het water en het koffiepoeder samenkomen een beslissende rol. Het is belangrijk dat het koffiepoeder gelijkmatig wordt geweekt, om een gelijkmatige extractie te garanderen. In veel goedkope koffiezetapparaten druppelt het water alleen op het midden van het poeder, waardoor na verloop van tijd een kraterachtige uitstulping ontstaat. De randgebieden worden nauwelijks bereikt en veel smaken gaan verloren. Hoe groter het gebied waar water en poeder samenkomen, hoe beter.
• Last but not least is ook de duur van de extractie van invloed op het smaakresultaat. Temperatuur en debiet moeten dus optimaal op elkaar worden afgestemd.

Als u wilt genieten van zo'n perfect gezette koffie met een vol aroma, moet u er meteen na de bereiding van genieten. Hoe langer de koffie warm wordt gehouden, hoe meer het aroma vervliegt en de koffie bitter wordt. En dat is nu net wat u wilde vermijden door een koffiezetapparaat van hoge kwaliteit te kopen.

Een tamelijk zeldzaam verschijnsel in Duitse keukens - volgens ons ten onrechte - zijn snelkoffiezetapparaten die kenmerken van een koffiezetapparaat combineren met die van een espressomachine. Het werkingsprincipe lijkt op dat van een Italiaanse kookpot:

• Het water wordt in een elektrisch verwarmd reservoir onder de pot gedaan en in zeer korte tijd tot een hoge temperatuur verwarmd.
• De druk die daardoor in de pot ontstaat, zorgt ervoor dat het water eerst in zijwaartse stijgleidingen wordt geperst en vervolgens van bovenaf door het deksel in de koffiepot wordt geperst, waarin een rond filter met de gemalen koffie wordt geplaatst.
• Bij een zettijd van minder dan een minuut (en dus een korte contacttijd van koffiepoeder en water) blijven de bittere stoffen in het filter achter. Het resultaat is een sterke, bijna mokka-achtige koffie.