"Het leven van een mens duurt 70 jaar, en wanneer het aan het einde komt, is het 80"; deze nuchtere uitspraak uit de Psalmen is na 3000 jaar nog steeds gerechtvaardigd. Volgens deze berekening heeft het klooster van de Augustijner kanunnik van Klosterneuburg buiten de poorten van Wenen twaalf mensenlevens gezien, en minstens twee keer zoveel na generaties. En ook al is het tijdvak ogenschijnlijk gemakkelijker te vatten, de fascinerende omvang ervan wordt nog eens duidelijk als we kijken naar de stichtingsdatum: het jaar 1114.

Terwijl we tegenwoordig proberen een schijnbaar helder beeld te krijgen van gebeurtenissen uit het verleden door nauwgezet historische feiten te reconstrueren, maar er dan niet zelden achter komen dat we door de overvloed aan informatie eigenlijk te dicht bij het mozaïek zijn gekomen en alleen nog maar afzonderlijke puntjes of pixels zien, beschikten de Middeleeuwen over een prachtige techniek om een gebeurtenis levend te houden: de legende of sage. De combinatie van historische datum en legendarische interpretatie heeft immers tot op de dag van vandaag haar effect behouden, want de stichting van het klooster wordt nog steeds in verband gebracht met de zogenaamde Sluierlegende.

De plaats waar Leopold III op 12 juni 1114 de eerste steen legde van de collegiale kerk wordt vereenzelvigd met de plaats waar zijn echtgenote Agnes haar sluier had teruggevonden, die zij verloren gewaand had. Een teken uit de hemel in een alledaagse gebeurtenis die de markgraaf ertoe aanzette een stichting op te richten die ook vandaag nog van groot belang is. Wie naar Klosterneuburg komt, kan al bij aankomst met uitzicht op het hooggelegen klooster de drie bouwfasen onderscheiden: de gotiek aan de hand van de kerk, de late Middeleeuwen (het Leopoldihof op de foto hierboven) en het barokke complex. En het klooster is vandaag de dag nog steeds springlevend. De bijna 50 kanunniken zorgen voor 26 parochies, er zijn wetenschappelijke instituten, grote bosbouwbedrijven en niet te vergeten het wijngoed, waaraan wij met "Gutes aus Klöstern" al 14 jaar verbonden zijn. Geen twijfel mogelijk, een prachtig, zelfs statig klooster vol geschiedenis en kunst, maar ook een fascinerende structuur van relaties tussen kerk en wereld, een "toevluchtsoord en vrije ruimte van saamhorigheid", zoals het hoofd van het klooster, proost Bernhard Backovsky, het onlangs omschreef.