Papier d’Arménie

Met een fijne wierookgeur, die doet denken aan de geuren van het Oosten met licht zoete, vanille en balsamico noten.

De Papier d’Arménie tripel is de oudste kamergeur in papieren vorm - hij wordt sinds 1885 in Frankrijk geproduceerd. Met de typische, licht zoete vanille- en balsamico-noten van styrax-hars doet de geur denken aan het Oosten.

Armeens papier" - stroken papier gedrenkt in styraxhars (ook bekend als benzoë) opgelost in alcohol - neutraliseert onaangename geuren van gebruikte asbakken, koud frituurvet en dergelijke. Daartoe vouwt men een strook op als een accordeon, steekt hem aan en blaast hem onmiddellijk weer uit en laat hem smeulen (bijvoorbeeld in een - sic! - asbak): de kamer wordt gevuld met een discrete geur.

Auguste Ponsot leerde de verhelderende en (door het benzoëzuurgehalte van 25%) deels antiseptische eigenschappen van styrax kennen in 1885 tijdens een reis door Armenië, waar de geurige boomhars traditioneel in huizen werd gerookt om de lucht te zuiveren en de kamers te geuren. Onder de indruk van de positieve eigenschappen en het gebruiksgemak bracht hij het naar Frankrijk. Zijn zakenpartner en apotheker Henri River ontdekte dat styrax oplost in alcohol (dat duurt twee maanden) en gemengd kan worden met andere geurstoffen. Wanneer de geur wordt aangebracht op een draagstof, een soort vloeipapier, kan deze ongewijzigd vrijkomen door het papier te verbranden. Tot op de dag van vandaag wordt de Papier d’Arménie met de hand gemaakt in een ingewikkeld proces dat zes maanden in beslag neemt. Alleen de hars van de echte Storax-boom (Styrax officinalis), die in Laos wordt gewonnen, wordt gebruikt. De productie vindt nog steeds plaats in de Parijse voorstad Montrouge, waar Mireille Schvartz, de achterkleindochter van Henri Rivier, het familiebedrijf vandaag de dag voortzet en verschillende producten en geuren aan de portefeuille heeft toegevoegd.