Josef Albers Set Tafels

Het effect van kleuren, vormen, lijnen en vlakken op elkaar en de perceptie van kleuren op basis van vierkanten zijn de centrale aspecten in het werk van de schilder en kunsttheoreticus Josef Albers (1888-1976). Met deze gedekte tafels, die Albers in 1926 voor de Villa Möllenhoff in Berlijn ontwierp, bracht hij zijn beschouwingen van het tweedimensionale doek naar de driedimensionale ruimte en daarmee tegelijkertijd van de puur contemplatieve kunst naar het praktische alledaagse gebruik. Het is geen toeval dat gedekte tafels, die over het algemeen vooral gewaardeerd worden om hun ruimtebesparende voordelen - als opslagoppervlakken die naar behoefte vergroot of verkleind kunnen worden - vrijwel voorbestemd waren voor Albers' doeleinden. Hij combineerde filigraan frames van blank gelakt eikenhout met mat zwart gelakte beukenhouten frames en daaronder glanzend gelakte glazen bladen. Ondanks hun formele soberheid geven lijnen, vlakken, hoeken en projecties de tafels een lichte, ruimtelijke dynamiek in samenspel met de verschillend gestructureerde oppervlakken. De heldere kleuren, nooit gemengd zoals in de schilderijen van Alber, maar rechtstreeks afkomstig uit de industriële productie, spelen hierbij een grote rol en hebben steeds een ander effect op de toeschouwer, afhankelijk van de plaats waar ze zijn opgesteld, de positie van de tafels ten opzichte van elkaar en de lichtomstandigheden. Afgezien van een tussentijdse replica, waarbij de tafelbladen van acrylglas waren gemaakt, was er tot voor kort geen getrouwe nieuwe uitgave van de gedekte tafels. Hier is het, gemaakt in Duitsland met drie millimeter dikke glazen bladen van Italiaanse oorsprong.