Herder Keukenmes Kettle Ground Fuller

Het lemmet loopt vanaf de achterkant van het mes eerst over in een "gekroonde" curve en gaat dan over in een zeer dun geslepen rand. De vorm en de slijping van het lemmet maken dit mes tot een fijn universeel gereedschap voor het snijden en aansnijden van groenten, vlees en vis.

De Windmühlen messen van Robert Herder uit Solingen zijn niet alleen opmerkelijk vanwege het messenstaal (ten minste 0,75% koolstofgehalte en een hardheid van ten minste 56 HRC voor de koolstofstalen), maar vooral vanwege het vakmanschap dat geen enkele traditionele slijpbewerking spaart: Windmühlen messen worden extreem dun geslepen. Dit resulteert in hun verbazingwekkende snijvermogen, dat een ervaring is in het gebruik. De meest uitgebreide slijpvorm is de fuller, een speciale vorm van dunslijpen waarbij het lemmet naar de achterkant van het mes toe taps wordt geslepen.

In Solingen is pließten de term voor het gladmaken van de slijpgroeven die op het blad achterblijven, dus het fijnslijpen. De meest complexe fase van deze techniek is de blauwe afwerking. In dit proces wordt het staal stap voor stap fijner gemalen. Je kunt zien dat een blad blauw gepigmenteerd is omdat het in het licht een licht blauwachtige reflectie heeft.

De elastische lemmeten van de blauw geslepen messen van Herder zijn geslepen met een Solingen dunslijpsel en een vollere slijping. Dankzij de zeer hoge hardheid van 60 Rockwell (HRC) behouden ze hun scherpte aanzienlijk langer.

Vanwege de hoge hardheid - en omdat ze zo extreem dun zijn geslepen - mogen de messen niet worden gedraaid of zelfs gekanteld, omdat dit bij het snijden tot afbrokkeling van het materiaal kan leiden.

Het traditionele materiaal voor messen is koolstofstaal. Het is niet roestvrij, maar met een fijnkorrelige structuur kan het bijzonder sterk worden gehard en extreem scherp worden gemaakt. Daarbij geldt: hoe hoger het koolstofgehalte, hoe hoger het te harden is. Deze messen danken hun hoge snijcapaciteit niet alleen aan de afwerking maar ook aan het materiaal, en hun hoge scherptebehoud aan een zelfslijpend effect veroorzaakt door het materiaal. Bij elke snede door fruit of groenten wordt een minimale hoeveelheid materiaal verwijderd en slijt het mes gelijkmatig. De messenmaker noemt dit micro-corrosie. In feite betekent dit dat het blad in de loop der jaren steeds smaller wordt - maar altijd zijn scherpe slijphoek behoudt. Bladen van koolstofstaal krijgen na verloop van tijd een donkere patina, maar dit heeft geen enkele negatieve invloed op de kwaliteit; integendeel, het geeft ze een betere bescherming tegen corrosie.

Messen van koolstofstaal horen niet in de vaatwasser. Veeg de messen na het spoelen droog en breng af en toe een beetje messenolie aan. Op het bladmateriaal kan verkleuring optreden. Dit is echter geen teken van inferieure kwaliteit, maar wijst slechts op het vrij hoge koolstofgehalte in het materiaal. Bij vliegroest wordt het gebruik van een roestgum aanbevolen. Slijpen kan met een aanzetstaal.