Beuron Goudsbloemcrème

Van oudsher is calendula (Calendula officinalis) een geliefd middel tegen een droge, schrale huid.

De kloostertuin van Beuron bevat grote gewassen lavendel, calendula, kamille en smeerwortel. Van de planten worden sterk geconcentreerde extracten gemaakt, die in de kloosterkwekerij worden verkregen. Het recept van de crèmes is onlangs herzien, zodat ze nu gebaseerd zijn op amandelolie, karitéboter en glycerine. Minerale oliën worden niet gebruikt en ze zijn ook vrij van geur- en kleurstoffen. Net als vroeger zijn deze huidcrèmes relatief vet, maar ze worden nu iets gemakkelijker in de huid opgenomen.

In de bovenloop van de Donau, tussen Tuttlingen en Sigmaringen, ligt de benedictijnenabdij St. Martin in Beuron. Tot de secularisatie hadden daar Augustijnen geleefd; in de tweede helft van de 19e eeuw begon daar weer een kloosterlijke bloei met de eerste nieuwe benedictijnse stichting na de afschaffing van de kloosters, die ook op andere plaatsen talrijke vruchten afwerpt. Beuron ligt verborgen en afgezonderd in de kalksteenrotsen van de Zwabische Jura. In deze rust ontwikkelde zich aan het begin van de 20e eeuw de "School van Beuron", een van de belangrijkste stijlen van de moderne sacrale kunst. Sommige van de schilderijen en het goudsmeedwerk zijn toegankelijk in de kloosterkerk.