Babylama doubleface deken

Brun de Vian-Tiran heeft deze deken geweven van de zachtste, fijnste babylama. Qua fijnheid, zachtheid en warmte-isolerende eigenschappen lijkt het erg op baby alpaca en, in de hier gebruikte kwaliteit, zelfs op kasjmier. Dit is geen toeval, want lama's en alpaca's zijn familie van elkaar: Ze behoren tot de familie van de kameel en leven allebei in de Zuid-Amerikaanse Andes, waar ze zich perfect hebben aangepast aan de barre leefomstandigheden op een hoogte van 2000 tot 4000 meter en de grote temperatuurschommelingen daar. Hun vacht bestaat uit holle vezels, die zeer goede warmte-isolerende en temperatuurregulerende eigenschappen hebben. Deze deken van fijn natuurhaar is navenant warm en toch heel licht.

Babylama is afkomstig van de allereerste scheerbeurt van de jonge dieren. De vacht bestaat uit ongeveer 25 tot 30 procent zeer fijn haar en 70 tot 85 procent dekhaar. Dit laatste is veel steviger en grover en wordt uitgesorteerd omdat alleen het fijne, lange haar, dat ook heel flexibel is, kan worden verwerkt tot zachte, vloeiende, warme en zeer lichte stoffen. Het komt van nature voor in verschillende kleuren, dus het hoeft niet gebleekt of geverfd te worden. Brun de Vian-Tiran verwerkt het kostbare natuurlijke haar volledig in het hoofdkantoor in L'Isle-sur-la-Sorgue. Van spinnen, weven en afwerking tot make-up.

De verwerking van wol heeft een lange traditie in de Vaucluse in de Provence. De Manufacture Lainière Brun de Vian-Tiran in L'Isle-sur-la-Sorgue (ten oosten van Avignon), het voormalige centrum van textielambacht in de regio, getuigt hiervan. Veel machines daar werden aangedreven door het water van de Sorgue en rond 1800 waren er meer dan 60 vollemolens, spinmachines en weefgetouwen. In 1808 stichtten Charles Tiran en zijn schoonzoon Laurent Vian hun fabriek aan de oevers van de Sorgue om wollen stoffen en dekens te produceren. De fabriek kreeg de naam Brun de Vian-Tiran in 1886 na het huwelijk van een van Vian's kleindochters met Emile Brun. Na de hoogtijdagen van de regio rond 1900, toen Isle-sur-la-Sorgue vijf grote textielfabrieken had en veel kleinere, gespecialiseerde werkplaatsen die wollen dekens, tapijten, kledingstoffen en speciale stoffen voor de papierindustrie produceerden, was er rond de millenniumwisseling nog maar één bedrijf actief: Brun de Vian-Tiran.

Vandaag de dag wordt de fabriek gerund door de achtste generatie. Pierre Brun en zijn zoon Jean-Louis houden de traditionele vaardigheden in ere, maar zetten zich ook in voor innovatie en vooruitgang. In 1961 was Brun de Vian-Tiran de eerste weverij in Frankrijk die een deken van puur mohair produceerde - een mijlpaal in de geschiedenis van het bedrijf, omdat het gladde haar van de angorageit extreem moeilijk te verwerken is als het niet gemengd is. Op basis van deze knowhow worden andere fijne natuurlijke vezels zoals alpaca-, lama-, kamelen- en jakhaar verwerkt, evenals zeldzame materialen zoals cashgora en yangir. In 2009 werd de fabriek onderscheiden met de staatsprijs "Entreprise du Patrimoine Vivant" voor haar inzet voor het behoud van traditionele technieken en machines. Vandaag de dag is Brun de Vian-Tiran een van de weinige weverijen in Frankrijk die nog steeds volledig op het hoofdkantoor werken. Textiel van de hoogste kwaliteit wordt er geproduceerd in gemiddeld 15 werkfasen.