Zwitserse stenen dennenbal

Deze bal is gemaakt van het hout van de Zwitserse parasolden, een dennensoort die inheems is in de Alpengebieden boven de boomgrens. Zijn hout verspreidt een aangename, tart-aromatische geur. De bal van grenenhout is geschikt als eenvoudige, geurige decoratie of als handstreling, maar kan ook worden gebruikt als stop voor een klassieke Italiaanse waterkaraf met een goot die naar boven toe gelijkmatig verbreedt. Het gebruikte Zwitserse grenenhout komt uit het Oostenrijkse Lungau en is enerzijds stevig en robuust, maar anderzijds ook licht en zacht en ligt prettig in de hand.

Een product dat de werkplaats van Konrad Horsch verlaat, is niet zomaar een stuk hout dat in vorm is gezaagd of gedraaid - het is een stuk hout met een geschiedenis. Hij kan de biografie leveren voor elke messtrip die door zijn handen gaat, elke deegroller waar hij de laatste hand aan legt: Waar stond de boom waarvan het werkstuk is gemaakt, wanneer is hij geveld en onder welke omstandigheden, welke planten, dieren of schimmels hebben sporen achtergelaten in het hout, waarom en in welke vorm? In plaats van bij de houthandelaar te kopen, koopt hij zijn grondstof dus liever daar waar het groeit - dan wordt er, zoals men in vakkringen zegt, "staand op de stam onderhandeld". Of hij recycleert oud hout en geeft het een nieuwe bestemming, vaak geïnspireerd door het oorspronkelijke doel ervan. Alleen met massief hout werken is voor de meubelmaker uit Iserlohn vanzelfsprekend, in de fabriek en met een minimaal gebruik van machines. Elk object dat zijn naam draagt wordt door hem gemaakt, of het nu gaat om een eenmalig stuk zoals grote solitaire meubels, kunstobjecten voor openbare ruimtes of producten die in kleine series worden gemaakt zoals die van het Manufactum-assortiment. Ook al bestaan ze niet eenmalig, ze worden geproduceerd met dezelfde aandacht voor detail als individuele stukken, iets wat Horsch leerde tijdens zijn studie bij de bekende meubelmaker James Krenov in Californië. En last but not least, alleen al het karakter van het hout maakt elk stuk uniek. Knoesten, jaarringen en nerven zijn niet uniform - en als ze dat wel waren, zou het hout voor Horsch zijn charme verliezen.